Het is 28 oktober 2017. Ik stap uit mijn vliegtuig op het vliegveld in Ho Chi Minh City. De afgelopen zes weken heb ik een geweldige tijd gehad met backpacken in Thailand, Laos en Vietnam. Hoewel ik prachtige locaties heb bezocht en de tijd van mijn leven heb gehad, had ik het gevoel dat ik in een 'backpackersbubbel' zat. Dit maakte het voor mij moeilijk om echt een band te krijgen met de lokale bevolking. Ik had het gevoel dat dit mijn tijd was om iets terug te geven aan deze wereld en ik was enthousiast om aan mijn AIESEC-ervaring te beginnen!
Het begin van een ervaring
Het eerste wat ik deed in HCMC is mijn maatje Katie ontmoeten. Ze was een leuke meid die me de buurt liet zien en vooral de beste eetgelegenheden in de buurt. Een paar dagen later begon het project, genaamd Global Navigator, echt. Het doel van mijn stage was het aanleren van soft skills aan de Vietnamese jeugd. In de eerste weken trainde het lokale comité, een geweldig team van Vietnamese studenten, mij. Een week later interviewden we onze toekomstige studenten.
Laten we aan de slag gaan!
In de vierde week begon ik les te geven, samen met Junay, een schattig, grappig en enthousiast meisje uit Indonesië, de beste partner die ik me had kunnen wensen. Het hoofdthema waarover we les gaven was 'teamwork'.
Elke les bespraken we een andere deelvaardigheid, zoals communicatie, besluitvorming en probleemoplossing. Onze studenten waren 30 ambitieuze Vietnamese universiteitsstudenten, tussen 18 en 28 jaar oud. Junay en ik noemden onszelf geen leraren, want we gaven geen les, we deelden. Delen is het perfecte woord om onze lessen te beschrijven, want wij leerden evenveel van de studenten als zij van ons. Een perfect voorbeeld van een gedeeld moment vond plaats tijdens onze les 'conflictoplossing'. We zaten allemaal in een kring en spraken over hoe we in ons leven conflicten hebben meegemaakt. Door de oprechte betrokkenheid van de leerlingen en de nuttige tips die ze elkaar gaven, voelde dit als een inspirerend moment.
Nadat enige tijd was verstreken, besefte ik dat ik me geen toerist meer voelde - ik ontsnapte uit de backpackersbubbel! Ik hing rond op lokale plekken met mijn Vietnamese vrienden, waar ik hun favoriete gerechten kon proeven.... Ik nam deel aan hun gekke fotoshoots (ze houden van Instagram) en ik kon zelfs de straat oversteken zonder bijna gedood te worden!
Mijn hoogtepunten
Helaas gingen de drie weken van delen extreem snel voorbij. Op de dag van het afscheidsfeest was het moeilijk te geloven dat we deze prachtige stad en deze geweldige mensen bijna moesten verlaten. Maar de moeite die het kostte om afscheid te nemen, liet ons zien hoe geweldig deze ervaring is geweest voor iedereen die bij het project betrokken was.
En dat is precies hoe ik terugkijk op dit project, als een geweldige ervaring. Aan het begin van het project stond ik voor een klas, vol vreemden, in een onbekend land. Gedachten als "hoe ga ik ooit aan hun verwachtingen voldoen?" spookten door mijn hoofd. Maar ik leerde dat het belangrijkste in dit soort situaties is om uit jouw comfortzone te stappen en jezelf uit te dagen. Zo heb ik geleerd om mijn leerlingen meer macht te geven en heb ik echt een verschil gemaakt. AIESEC, bedankt voor deze kans, ik zal deze geweldige zes weken in Vietnam nooit vergeten!
Dit bericht is geschreven door Liana Wobben. Liana ging op vrijwilligersproject naar Vietnam powered by AIESEC in Nederland. AIESEC biedt internationale vrijwilligersprojecten en professionele stages aan met als doel leiderschap bij jongeren te ontwikkelen.
