Een zomer in Iran, ik ging opgewonden maar ook onwetend wat ik kon verwachten. De gastheren, de mensen van AIESEC, mensen op straat, in de metro, in parken, overal, iedereen was zo ongelooflijk gastvrij, vriendelijk, nieuwsgierig en gastvrij. Ik had dit niet verwacht en al snel maakte ik veel nieuwe vrienden terwijl we onze dromen, passies, hobby's en maatschappij bespraken. Alleen al door met mensen te praten en hen te vragen naar hun leven heb ik zoveel geleerd. Ik heb het allemaal opgeschreven in een dagboek dat ik elke dag bijhield. Nu heb ik 1000 anekdotes te vertellen en 3000 foto's van de verschillende steden en landschappen die ik mis.
Iran is zo divers: woestijnen, gletsjers, rijstvelden, zee, bergen, rivieren, bossen, oude stoffige steden als Yazd, moderne metropolen als Teheran. Jonge mensendie dichters van eeuwen oud citeren. Jonge mensen die willen reizen en de wereld willen zien, maar bijna nooit een visum krijgen. Jonge mensen dieartistieke talenten hebben, maar een technische studie moeten doen.Jonge mensen zoals ik en jij. Zoals een vriend zei: Iran is een prachtig land om in te wonen, maar we zijn niet vrij. Ondanks alle beperkingen vindt alles wat verboden is nog steeds plaats achter gesloten deuren.
De maatschappij maakt het Iraniërs moeilijk om een interculturele ervaring op te doen. Zelfs degenen die het geluk hebben en rijk genoeg zijn om te reizen, kunnen door het bureaucratische en corrupte overheidsapparaat nog maanden wachten met een doodlopend resultaat. AIESEC is daarom een geweldige organisatie die de mogelijkheid biedt om een project in het buitenland te doen. Ook omdat het helpt met de perceptie van het land. Ze ontvangen mensen uit alle delen van de wereld, die leren over hun leven en cultuur, waardoor ze nieuwe kanten van Iran laten zien die in het nieuws verborgen blijven. Het nieuws over Iran richt zich meestal op kritiek op de regering, en beschuldigt hen van het maken van nucleaire wapens. (Helaas is het momenteel niet mogelijk om een project in Iran te doen)
De sancties van de VS maken internationaal bankieren met Iran onmogelijk. Dit leidde ertoe dat ik de helft van al mijn spaargeld in contanten naar Iran bracht. Ook andere sancties schaden de economie en het conformeren aan de afspraken lijkt voor Trump niet voldoende om ook maar iets van deze sancties te verminderen. Iran, een land met weinig vrienden, maar met mensen die vrienden willen worden met elke buitenlander die ze tegenkomen en het negatieve beeld van hun land willen bewijzen. Mensen in de straten die roepen 'Welkom in Iran, welkom in mijn land!'
Ik huilde op het vliegveld om afscheid te nemen van mijn AIESEC-maatje, niet wetende wanneer we elkaar weer zouden zien. In de tussentijd heb ik gelukkig mijn volgende bezoek gepland. De mensen van AIESEC Iran inspireerden me om echt iets te willen veranderen in de wereld. Ik liet een stukje van mijn hart achter in Iran toen ik vertrok en ik nodig jullie uit hetzelfde te doen. jouw verhalen zullen langzaam de manier veranderen waarop anderen over Iran en zijn mensen denken .
Dit bericht is geschreven door AIESEC in Nederland. Wij bieden internationale vrijwilligersprojecten en professionele stages met als doel het ontwikkelen van leiderschap bij jongeren.
