Ghana, het lachende land

Ongeveer 6000 kilometer van Nederland vandaan begon mijn AIESEC ervaring. Vanwege mijn tussenjaar wilde ik iets doen. Niet alleen reizen maar ook iets wat met mijn studie te maken heeft. Toen vond ik de Medicine Project, de perfecte combinatie van leren in een ziekenhuis en reizen.

In oktober 2017 begon ik aan de Medicine Project in Ghana. Samen met iemand die ik tijdens de voorbereidingsdagen heb leren kennen, reisde ik naar Kumasi, de tweede stad van Ghana en ons verblijf voor de eerste 6 weken. Het meest interessante aan dit project is het leren kennen van de verschillen tussen Nederland en Ghana. Drie van deze verschillen zijn mij het meest opgevallen.

In het ziekenhuis hebben ze niet veel instrumenten en minder medicijnen dan in Europa. Hierdoor kunnen ze niet voldoen aan de Nederlandse normen. Dit gebrek heeft echter geen invloed op de zorg voor de patiënten. Ze vinden hun eigen manier om de beste zorg te geven. Zes weken heb ik met veel plezier in het ziekenhuis gewerkt. De mensen die er werkten hebben ons veel geleerd, niet alleen op medisch gebied, maar ook over hun cultuur. Onze mentor leerde ons bijvoorbeeld naaien op een oude matras. Hij liet ons zelfs een paar hechtingen zetten tijdens een operatie.

Onze mentor leerde ons ook veel over de Ghanese cultuur. Samen met hem werden we uitgenodigd op een bruiloft van de zus van een arts die we kenden uit het ziekenhuis. Ik denk een van de meest geweldige ervaringen in Ghana. Omdat we 6 weken op dezelfde plek woonden en werkten, waren we uiteindelijk geïntegreerd in deze cultuur; jouw boodschappen doen op dezelfde markt, dezelfde trotro's gebruiken om naar het werk te gaan en met veel verschillende personen kunnen praten.

Ghana, niet alleen ver weg in afstand, ook ver van onze westerse cultuur. Terwijl wij leven in een tijd waarin het normaal is om twee keer de wereld rond te reizen, hebben sommige mensen in Ghana nog nooit een ander dorp gezien, behalve hun eigen dorp. Vragen naar bezienswaardigheden is zinloos omdat ze het zelf nooit gedaan hebben. Dit is maar een voorbeeld, maar het deed me beseffen dat we in onze cultuur niet meer gelukkig zijn met de dingen waar we gelukkig mee zouden moeten zijn (bijvoorbeeld reizen) en dat we gewoon de massa volgen. We willen altijd meer en reizen is daar slechts een onderdeel van. Met dit in gedachten hoop ik een beetje van deze Ghanese mindset mee te krijgen en probeer ik anders tegen dingen aan te kijken.

Het laatste verschil is volgens mij het mooiste kenmerk van de Ghanese bevolking. In Ghana wonen mensen van alle verschillende religies naast elkaar. In Ghana wonen rijke en arme mensen naast elkaar. En ze accepteren elkaar allemaal. Misschien is dat de reden dat Ghana een lachend land is.

Dit bericht is geschreven door Tess Bulten. Tess ging op vrijwillige Geneeskunde-project met AIESEC in Nederland. Wij bieden internationale vrijwilligersprojecten en professionele stages met als doel het ontwikkelen van leiderschap bij jongeren.