Terwijl ik me voorbereidde op mijn vrijwilligersreis naar Ghana, worstelde ik met vragen als "Hoe zal ik reageren op deze nieuwe omgeving?" en "Zal ik het daar naar mijn zin hebben?". Omdat ik nog nooit buiten Europa had gereisd, waren de weken voor mijn vertrek gevuld met onzekerheid. Ik had geen idee wat ik kon verwachten in een land met een cultuur die enorm verschilde van wat ik kende toen ik opgroeide. Desondanks zei ik tegen mezelf "Ach, er is nu geen weg meer terug".
Een warm welkom
Op 30 augustus stapte ik in het vliegtuig en landde ik in een onbekend land met een onbekende cultuur. Gelukkig ontdekte ik al snel dat Ghanezen tot de meest gastvrije en vriendelijke mensen op aarde behoren en het voelde bijna meteen alsof ik een nieuw thuis had gevonden. Bij aankomst maakte ik kennis met een term die me mijn hele reis als vrijwilliger in Ghana zou achtervolgen. De lokale bevolking noemde me "Obruni", wat in hun taal vertaald "buitenlander" of, in mijn geval, "blanke" betekent. Gezien mijn enorme lengte en blanke huid was het makkelijk te begrijpen waarom ze me zo noemden. Voor hen was ik de perfecte "Obruni". Ik vond het dan ook erg grappig en heb er veel om gelachen met de rest van mijn Obruni-bende.
Een culturele ervaring
Tijdens mijn vrijwilligersreis in Ghana dompelde ik mezelf onder in de lokale cultuur en leerde ik veel mensen kennen met verschillende perspectieven op het leven. De gesprekken met hen waren verfrissend en openden mijn ogen, omdat ik hun unieke levensverhalen leerde kennen. Door deze ervaring kreeg ik een gevoel van dankbaarheid voor de privileges die we in Nederland hebben. Het deed me ook beseffen dat zelfs kleine gebaren een grote impact kunnen hebben op de wereld.
Een levensveranderende reis
Achteraf gezien voel ik me ongelooflijk gelukkig dat ik aan dit project ben begonnen. Niet alleen heb ik een nieuw land verkend met een geheel eigen mentaliteit en cultuur, maar ik heb me ook verdiept in mijn eigen interesses en zelfontdekking. Deze ervaring was echt levensveranderend. Aan iedereen die dit leest en overweegt om deel te nemen aan de Medicine Project of een soortgelijke onderneming, moedig ik van harte aan om je aan te melden. Ik weet zeker dat je er geen spijt van zult krijgen.
Waarom jij vrijwilligerswerk zou moeten doen bij AIESEC!Bram Vrielink
