Krijg de lokale vibesDoor Stijn Vrerik
Eindelijk is mijn reis naar Zuid-Amerika begonnen, met een project in Medellin. Enkele maanden voor vertrek uit Nederland heb ik geprobeerd wat Spaans te leren met een zelfstudiecursus. Helaas kon ik op de dag van vertrek waarschijnlijk niet veel meer dan een Corona of Colombiaanse koffie bestellen. Dus werd een extra doel voor het vrijwilligersproject gesteld, het leren van de taal.
De reis begint
Na aankomst op het vliegveld van Medellin brachten twee Colombiaanse AIESEC-leden mij naar mijn nieuwe huis voor de komende weken. Mijn gastheer was een vriendelijke en oude vrouw, die geen Engels sprak, wat eigenlijk heel motiverend was om mijn Spaans te verbeteren. Het Colombiaanse volk, en vooral de mensen uit Medellin, staan bekend om hun gastvrijheid en openheid. Geloof me, dat zijn ze zeker! De kleinkinderen van mijn gastheer namen me in mijn eerste week mee naar verschillende plekken in de stad, variërend van watervallen tot de plaatselijke kroegen. Later ging ik met een hele leuke familie een weekend naar een typisch nabijgelegen stadje, Santa Fe. Hier keken we naar een voetbalwedstrijd in de drukke straten, leerden ze me wat salsa en op de laatste dag gingen we zwemmen in een zwembad met een geweldig uitzicht. Ik had het gevoel dat ik al echt deel was gaan uitmaken van de lokale Colombiaanse samenleving.
Het project
De school waar ik les gaf lag in een van de armste wijken van Medellin: Moravia. Op de eerste dag vertelde mijn coördinator me wie mijn directe collega's zouden worden: tijdens het project raakte ik goed bevriend met drie Duitse collega's. Na het project reisden we twee weken samen. We gaven les aan klassen variërend van min of meer particulier onderwijs (2-3 leerlingen) tot schoolklassen van normale omvang (25-30 leerlingen). Deze laatste stonden altijd onder toezicht van een lokale leraar.
De kinderen en jongeren hadden totaal verschillende leeftijden en niveaus, dus elke les was een totaal andere ervaring. Aan het eind van de eerste week vroeg de coördinator ons welke leeftijdsgroep we het liefst les gaven. Sommige collega's gaven liever les aan de oudere leerlingen, terwijl ik hield van een mix van alle verschillende leeftijden en verschillende niveaus. Dus op sommige dagen probeerde ik hen de Engelse namen van verschillende dieren te leren, op andere dagen probeerden we korte verhalen te maken. De Colombiaanse leerlingen hadden zoveel energie, dat ze het laatste half uur van de les (als we klaar waren met de oefeningen) graag dansten, en vooral de salsa was populair.
Niet alles verliep gladjes
Al in de tweede week na mijn aankomst brandde een groot deel van de buurt van de school af. Daarom hielpen we, in plaats van les te geven, de mensen met het verdelen van kleding en goederen voor de daklozen. Daarom hielpen we, in plaats van les te geven, de mensen met het verdelen van kleding en goederen voor de daklozen, want veel mensen waren hun huis kwijt. Dit was een onverwachte, maar zeer waardevolle ervaring, en hielp veel om de student beter te leren kennen. De meeste weken waren een mix van lesgeven, Medellin ervaren met de lokale bevolking en leuke uitstapjes in het weekend.
Ik raad iedereen deze bruisende stad en het doen van een project in het algemeen aan. Het is echt leuk om echt een andere lokale cultuur te leren kennen. Ik ben nog aan het reizen terwijl ik dit schrijf, maar ik denk dat de meest waardevolle momenten tot nu toe zonder twijfel tijdens het project in Medellin zijn geweest!
Dit bericht is geschreven door Stijn Vreriks. Stijn ging op uitwisseling met AIESEC in Nederland. Wij bieden internationale vrijwilligersprojecten en professionele stages aan met als doel leiderschap bij jongeren te ontwikkelen.
